Klasyka klasyki oraz wspomnień czar! Te „kotlety” kojarzą mi się z dzieciństwem i czasami, kiedy niewiele było w sklepach albo też nikt nie miał ochoty zajmować się długim gotowaniem. A potem pierwsze samodzielne kroki w kuchni – danie prawie jak dzieło sztuki! I nawet nie czuć było tak bardzo przypalonej kaszy 🙂 I jak pędząc ulicą zahaczało się o jakąś garmażerkę na wynos i wśród tych wszystkich gołąbków i schabowych zawsze skromnie ukrywał się kotlet jajeczny. „–Zapakować? – Wystarczy serwetka!” Bo pożerało się w biegu. Co tu dużo ukrywać – ten przepis nadal mnie kręci i raz na jakiś czas funduję sobie to jajeczne szaleństwo. Przygotowanie tych kotletów zajmuje kilkanaście minut – najdłużej gotują się jajka i kasza, a cała reszta to już techniczne rzeczy. Dobre z sałatą. Albo mizerią. Albo same ze sobą.
SKŁADNIKI
½ szklanki kaszy jaglanej + 1 szklanka wody
6 jajek ugotowanych na twardo
1 jajko surowe
2 łyżki szczypiorku lub natki pietruszki
2-3 łyżki startego (twardego) sera (wybrałam „Bursztyn”)
Sól i pieprz
DODATKOWO:
Bułka tarta
Masło klarowane lub olej do smażenia
WYKONANIE
Kaszę płuczemy pod bieżącą wodą, aż woda stanie się przejrzysta. Zalewamy 1 szklanką wody, lekko solimy i gotujemy ok. 15 minut, aż kasza wciągnie całą wodę. Można również zagotować kaszę i po ok. 3-5 minutach wyłączyć gaz, zakryć szczelnie garnek (np. owinąć kuchennym ręcznikiem) i zaczekać, aż woda sama się wchłonie.
Jajka na twardo wkładamy do miski i rozgniatamy widelcem. Dodajemy ostygniętą kaszę i dokładnie mieszamy. Ser ścieramy na tarce na drobnych oczkach i dodajemy do masy wraz ze szczypiorkiem i surowym jajkiem. Solimy i pieprzymy do smaku. Dokładnie mieszamy i formujemy kotlety. Jeśli chodzi o wielkość – nabieram masę łyżką stołową. Kotlety lekko spłaszczamy, obtaczamy w bułce tartej i smażymy na klarowanym maśle (lub oleju) około 4 minut z każdej strony – aż lekko zbrązowieją. Dobre i na ciepło i na zimno.
Jeśli nie lubicie lub nie jecie sera – można go pominąć.
